zondag 6 mei 2018

Waar een weekje logeerhuis al niet goed voor is...

Vorige week is Siem een week naar het logeerhuis geweest. En terwijl Siem daar zat hebben wij Barcelona onveilig gemaakt... Genoten van de gezelligheid en drukte van een grote stad en juist ook van de rust, en het relaxte zo zonder Siem om ons heen...

Bij terugkomst maakte ik mij op voor een "pittig" vakantieweekje met Siem thuis. Gelukkig werkt het weer goed mee en heeft Siem regelmatig momenten dat hij zichzelf vermaakt. Maar dat is niet het enige dat zorgt dat het meevalt...

Door het weekje zonder Siem zie ik opeens stapjes in zijn ontwikkeling die me eerder niet opgevallen waren...

Want wat heeft hij toch een slimme manieren om zaken duidelijk te maken...
Zo komt hij met knuffels aangezet om aan te geven wat hij graag op televisie wil zien... Pakt hij zelf de pot pindakaas uit de kast om aan te geven wat hij op zijn brood wil. Ook welke worst uit de koelkast moet komen voor op zijn brood is voor ons kraakhelder. En de komkommer voor bij de boterhammen met worst (of pindakaas) is niet te missen...

En wat kan hij toch al goed categoriseren... Plaatjes uit boekjes, knuffels en plastic dieren, alles wordt bij elkaar gezocht en per soort aan mij gegeven. Siem geniet van de aandacht die hij met dit spelletje krijgt, ik geniet van de ontwikkeling die hij laat zien!

Maar wat me nog het meest opvalt is dat hij zo goed dingen kan onthouden...
De professionele thuiszorg die altijd voor Siem in ons huis kwam komt op een middag om afscheid te nemen. Ze krijgt van Jorrit een kookworkshop. 's Morgens heb ik tegen Siem gezegd dat ze zal komen. Deze keer niet voor hem maar voor Jorrit... Als ze er is zeg ik tegen Siem dat wij een stuk gaan wandelen. Siem wijst vervolgens naar haar en dan naar Jorrit... "Inderdaad Siem, ze komt vandaag voor Jorrit! Goed begrepen en onthouden!"
Nog een voorbeeld... Als wij Siem bij opa en oma (na het frietjes eten) komen ophalen begint Siem hard te huilen. Niemand snapt wat er aan de hand is tot Siem naar de keuken loopt en op de koelkastdeur tikt. "Och ja..." zegt oma "Ik had je nog yoghurt met aardbeien beloofd!" En met een grote grijns geniet Siem van het bakje yoghurt!

Ik geniet van de gezelligheid van Siem om me heen. En het verzorgende, het niet uit het oog kunnen verliezen en de vele aandacht die hij vraagt voelt ineens een stuk minder zwaar!


3 opmerkingen:

  1. Dag Nynke, ik kom bij toeval op je blog en lees je verhaal over Siem, en dat je net fijn een weekje met je man voor jezelf hebt gehad. Dat is heel fijn en ook goed, want je kijkt daarna toch even vanuit een ander gezichtspunt. Wat me vooral treft in je verhaal in de onvoorwaardelijke liefde voor je zoon! Ik begrijp best dat het zwaar zal zijn, maar de liefde spreekt uit elk woord dat je opschrijft. Siem boft en krijgt alle kans om zich binnen zijn kunnen zo goed mogelijk te ontwikkelen. Prachtig!
    Groet van Mar

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen