Alleen nog steeds was een bed waar hij zelf uit kon geen optie. En dus werd een groot bed met een hekwerk eromheen (dat wij op slot konden doen) besteld...
Wat schrok ik toen die in ons huis in elkaar gezet werd... En terwijl Siem lachend rondjes door zijn nieuwe bed liep belde ik overstuur opa en oma...
Die eerste avond kroop Siem zelf zijn bed in, in een groter gemaakte (baby)slaapzak, want een deken over zichzelf trekken kon hij niet en hem toestoppen nadat hij in slaap gevallen was konden wij nu ook niet meer.
Al snel viel hij in slaap en na een tijdje gingen wij op onze tenen bij hem kijken. Hij lag heerlijk te slapen, alleen wel tegen de wand die tegen de muur aan stond...
Met mijn arm probeerde ik zo ver mogelijk door de spijlen van het bed te komen zodat ik hem nog even een aai over zijn bol kon geven. Maar helaas, ik kon er met geen mogelijkheid bij... Verdrietig ben ik die avond naar bed gegaan...
En zo ging het afgelopen jaren elke avond... Voordat ik naar bed ging sloop ik Siem zijn kamer in. Met het licht van de gang kon ik hem net zien liggen. Had ik geluk dan lag hij aan de voorkant van het bed en kon ik hem nog even aanraken... Had ik pech dan lag hij aan de achterkant en fluisterde ik zachtjes "Slaap lekker Siem..."
Maar onlangs is dit veranderd... De slaapzak gebruiken we namelijk niet meer. Nu leggen we een dekbed overdwars over zijn matras en stoppen die aan de zijkanten stevig onder het matras. Met een "Siem, schuif je voeten onder de deken..." gaat Siem lekker onder het dekbed liggen. Behalve dat het fijn is dat Siem lekker warm ligt is er nog een voordeel...
Want doordat hij nu in het midden van zijn bed ligt kan ik hem elke avond weer een aai over zijn bol geven!
