“Hé Siem, doe de deur
even achter je dicht…”
Na 2 dagen school en 1 nacht logeerhuis heb ik Siem weer uit
de bus gehaald. Hij is achter mij aan naar binnen gelopen, maar heeft daarbij
de garagedeur open laten staan…
Meestal laat ik Siem voor me uitlopen en sluit ik de deur
achter ons. Maar Siem is op de oprit blijven hangen, kijkend naar de tuin van
de buren waar de buurjongen voetbalt. Dus nu loop ik een keer voorop. Het valt
me mee dat Siem toch achter me aan naar binnen komt...
Maar ja, nu staat die deur nog open… Ik herhaal “Siem doe de deur eens achter je dicht…”
Niet verwachtende dat Siem snapt wat ik zeg, laat staan dat hij de deur dicht
zal gaan doen… Maar met een glimlach draait Siem zich om en loopt terug naar de
deur. Met mijn mond open van verbazing kijk ik hoe hij weer naar buiten stapt
en de deur dicht doet. Ik begin te grinniken want Siem heeft de deur dan wel
dicht gedaan maar staat nu ook zelf weer buiten!
Dan gaat de deur weer open en komt Siem zijn hoofd met een
grote glimlach tevoorschijn. We moeten allebei lachen en Siem stapt weer naar
binnen. Tegelijk de deur achter zich dichttrekken en over de drempel stappen
lukt nog niet. Ik loop terug en doe de deur dicht.
"Geeft niks jongen, dat
oefenen we nog wel!” “Ben bij dat je weer thuis bent!”
