Communiceren met knuffels

Dat de vakanties met Siem thuis niet altijd meevallen heb je al in verschillende eerdere blogs kunnen lezen. Hij moet veel gecorrigeerd worden en de lichamelijke verzorging gaat de gehele dag door. Daarbij vraagt hij veel aandacht en moppert hij als het niet gaat zoals hij wil. Zijn gemopper kan ons behoorlijk wanhopig en gefrustreerd maken omdat we vaak niet weten wat hij nou echt wil.
We zijn dan ook vaak blij als we hem 's avonds rond 19.00 uur in bed kunnen leggen.

Maar zo anders gaat het afgelopen week... Siem zit lekker in zijn vel en loopt vrijwel de gehele dag met een aandoenlijke grijns rond. Dat daardoor mijn moederhart meerdere keren per dag smelt en ik hem met regelmaat een dikke knuffel geef is een mooi gevolg... Want Siem krijgt op deze manier even zijn aandacht en vraagt die dan ook minder op een negatieve manier.

Daarnaast helpt het ook dat we een aantal dagen bij familie geweest zijn. Familie die Siem goed kent, die de zorg wat overneemt en waar hij gewoon "lekker onhandig" zichzelf kan zijn. Want dat Siem met 1 zwaai 2 flesjes bier omgooit is helemaal niet erg...  Hij kan er immers niks aan doen en zonder gemopper wordt het opgeruimd.

En tot slot helpt youtube ook prima... Wanneer wij onze handen even vrij willen hebben zetten we via onze telefoons filmpjes van youtube op de televisie aan. Siem weet ons duidelijk te maken wat hij wil zien door met een knuffel van de Teletubbies, Sesamstraat, Woezel en Pip of Buurman en Buurman bij ons te komen. Dat wij het knap vinden dat hij met zijn knuffels ons kan vertellen welk filmpje hij graag wil zien zorgt er wellicht voor dat hij net wat langer dan anders televisie mag kijken...

Laat Siem minder frustratie zien omdat wij wat meer relaxed zijn? Of zijn wij meer relaxed omdat Siem minder gefrustreerd is? Wat er eerst was maakt ons niet uit want wij genieten van een heerlijke vakantie! En Siem? Die geniet van lekker laat naar bed gaan!

Zielig in het kwadraat

Dit weekend is Siem voor de tweede keer in een paar weken tijd naar het logeerhuis. En ja, hij is wel eens eerder in een vakantie een paar dagen weggeweest... En ja, wij hebben het zelf aangevraagd...
Maar toch... wat moeten we er nog aan wennen!

Het vorige weekend was ik helemaal niet fit en wat was het "fijn" dat ik af kon wisselen tussen liggen in/op bed, bad en bank. Wat was het "heerlijk" om gewoon rustig onder een dekentje op de bank te liggen snotteren zonder dat ik Siem in de gaten moest houden, zonder dat ik hem steeds moest corrigeren.

"Fijn..." Heerlijk..." zijn misschien niet helemaal de juiste woorden... Want als ik niet fit ben en dus niet lekker in mijn vel zit ben ik gewoon een beetje "zielig" en "zielig zijn plus Siem in het logeerhuis" is dus eigenlijk gewoon zielig zijn in het kwadraat!

En dit weekend is Siem dus weer in het logeerhuis... Om te voorkomen dat we weer met de ziel onder de arm zouden zitten hadden we bedacht dat we met zijn drieën een nachtje weg zouden gaan. Afgelopen week op internet gezocht naar leuke evenementen, naar knusse B&B en dat gecombineerd met familiebezoek in Haarlem dat voor de zondagochtend op de planning stond.  Even lekker er tussenuit en aandacht voor elkaar!
Maar hoe dichterbij het weekend kwam, hoe slechter de weersvoorspelling werd. Het boeken stelden we uit en het weerbericht werd elk uur bekeken. En uiteindelijk op zaterdagochtend besloten om thuis te blijven...

Thuis, waar we ons toch ook prima vermaken... Thuis, waar Jorrit gewoon op Siem zijn kamer logeert en waar we Siem zijn speelgoed gewoon verspreid over de grond laten liggen... net of hij er toch ook is!