Dit kan je lezen in een blog van 2 jaar geleden (oktober 2015); http://keepitsiemple.blogspot.nl/2015/10/verjaardag-is-geen-feestje.html
Maar zo anders was het deze keer...
Een paar dagen voor zijn verjaardag vroegen we Siem "Wie is er bijna jarig?" En met een trotse blik op zijn snoet wees hij naar zichzelf. En zo hebben we de laatste 3 nachtjes voor zijn verjaardag afgeteld. Op de dag zelf hebben we hem op tijd uit bed gehaald en nieuwsgierig liep hij naar de woonkamer. Op de vraag "Wie mag er op de versierde stoel zitten?" kwam weer de trotse blik en ging zijn hand naar zijn borst.
En dat ging de hele dag zo door...
"Voor wie is dit cadeautje?" Grote glimlach en wijzen naar zichzelf...
"Voor wie is deze taart gemaakt?" Grote glimlach en wijzen naar zichzelf...
"Wie heeft vandaag zijn feestkleren aan?" Grote glimlach en wijzen naar zichzelf...
"Voor wie komen opa en oma op bezoek?" Grote glimlach en wijzen naar zichzelf...
"Wie mag kiezen wat we vandaag eten?" Grote glimlach en wijzen naar zichzelf...
"Wie mag er vanavond extra lang opblijven?" Grote glimlach en wijzen naar zichzelf...
Ook het cadeautje dat we getipt hadden gekregen van de ergotherapeut viel bij Siem in de smaak. Met open mond hebben we toegekeken hoe hij alle dierenplaatjes kon matchen met de goede dierengeluiden. Toen ik tussendoor aan Siem vroeg om de kalkoen en de krekel aan te wijzen. Zei Jorrit dat ik even normaal moest doen, dat kon hij toch niet... Maar met dezelfde trotse blik wees hij zo de juiste plaatjes aan!
Twee dagen voor Siem zijn verjaardag was oma even met Siem naar de winkels. Met Siem in de wandelwagen was ze op zoek gegaan naar een horloge voor Siem. Een aantal weken eerder had oma Siem namelijk geleerd om naar zijn pols te kijken als ze vroeg hoe laat het was. En nu was het dus tijd voor een echt horloge...
Winkel in en winkel uit, maar uiteindelijk vond ze een horloge voor een leuk prijsje. Zonder het Siem te laten zien rekende ze af en liet ze het inpakken. Maar dat Siem het toch wel in de gaten had gehad bleek op zijn verjaardag...
Want voordat Siem het cadeautje uitgepakt had tikte hij met zijn ene hand op de pols van zijn andere hand. En met een grote grijns keek hij ons allemaal aan.
En zo heeft Siem ons eigenlijk de hele dag verrast... Hij wist donders goed wat voor speciale dag het was en hij genoot er met volle teugen van!
En wij? Wij genoten met hem mee! Het was gewoon een feestje!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten