Tuurlijk weet ik dat we deze minivakantie ondernemen voor wat extra aandacht voor Jorrit en elkaar. Om even tot rust te komen en op te laden...
Ook moet ik er niet aan denken om hier hele dagen met Siem rond te lopen. Metro in en uit, lekker rondstruinen en op terras zolang we willen. We genieten echt wel van het gemak om dit zonder Siem te kunnen doen...
En ja, ik weet ook wel dat Siem het prima heeft in het logeerhuis. Dat heb ik met eigen ogen gezien.
Ik kon het namelijk niet laten om Siem vlak voor vertrek nog heel even op te zoeken. Hij keek blij toen we binnenkwamen en liet vol trots zijn slaapkamer in het logeerhuis zien. En toen we weer gingen was er helemaal geen gehuil of gejammer... er was zelfs geen pruillip... Hij zwaaide een keer en ging vervolgens lekker spelen. Het was duidelijk... Siem heeft het daar prima!
En toch, nu mis ik Siem... Siem zijn vrolijke lach... Zijn hand op mijn arm als hij me iets duidelijk wil maken... Zijn geklets ook al zijn het geen woorden die wij verstaan...
Ik pak "Siem zijn armbandje" en houd hem stevig vast...
Dit is de derde vakantie zonder Siem en het oerlelijke plastic armbandje dat hij een keer in een winkel kreeg, maar helemaal niet omhield, is weer mee op reis. Mee op reis om mijn pols!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten