Jarenlang had ik meerdere taken en rollen op de basisschool
waar ik werk. Naast het draaien van mijn eigen groep volgde ik opleidingen, coachte
ik (nieuwe) collega’s, maakte ik beleid en begeleide ik processen van
onderwijsvernieuwingen. Ik deed dit met veel plezier. Niet
alleen kinderen in ontwikkeling, maar juist ook zelf in ontwikkeling net als
het onderwijs dat je vorm geeft.
Een paar jaar geleden lukte het niet meer goed om mijn werk te combineren met de thuissituatie. Ons leventje met
Siem kostte veel energie en we hadden moeite om de boel recht te houden. Ik
miste de energie om mijn werk (met alle taken erbij) op hoog niveau uit te voeren en
dat voelde absoluut niet goed…
Ik koos ervoor om op het werk taken af te geven en te
verminderen in het aantal werkdagen. Dit gaf ruimte. Met veel plezier ging ik weer
naar mijn werk en wat genoot ik van de werkdagen in mijn eigen groep. Wat vond
ik het heerlijk om “Juf” te horen in plaats van “mama”. Ja, ik durf wel te
zeggen dat ik een leukere mama ben omdat ik elke week ook een paar dagen van huis ben om
te werken. Vandaar dan ook mijn respect voor fulltime huismoeders!
Maar nu zijn we een paar jaar verder en is het thuis minder hectisch. Siem is minder
vaak ziek. Het eten gaat stukken beter en is niet meer een intensieve dagtaak. En verder is Siem overdag meer van huis omdat hij meer dagen naar school gaat.
Wat was het dan ook fijn om de laatste maanden meer “ruimte”
te voelen. Het begon weer te kriebelen bij mij. Ik wilde op werkgebied weer meer
op gaan pakken... Ongeduldig wachtte ik vacatures af, maar er kwam niks waarvan
mijn hart sneller ging kloppen. Totdat de vacature “brigadier excellentiebrigade”
voorbij kwam. Er werd gezocht naar een nieuwe leerkracht om een plusklas te
gaan draaien. Naast het draaien van de plusklas ga je expertise opbouwen gericht
op het hoogbegaafde kind, heb je overleggen met andere brigadiers, maak je je eigen onderwijs en coach je collega’s. Dit is voor 1 dag in de week en daardoor goed te
combineren met het blijven draaien van mijn eigen groep.
Het leek mij een mooie uitdaging en na 15 jaar schreef ik
weer een sollicitatiebrief. Ik werd uitgenodigd voor een gesprek en met klamme
handjes ging ik het gesprek in. Het gesprek verliep lekker en ik was tevreden
over hoe ik mezelf gepresenteerd had. De dag erna werd ik gebeld met de
mededeling dat ze mij graag wilden benoemen. Ze waren onder de indruk van mijn
gesprek en wilden graag dat ik hun team kwam versterken. Wauw, wat voelde dat
lekker!
Ondertussen heb ik een eerste overleg bijgewoond en een dag
meegedraaid met een plusklas. Het voelt goed en geeft me veel positieve
energie. Heerlijk om dat gevoel weer te ervaren. Want nu besef ik dat ik dat wel
gemist heb!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten