Dat Siem “kwetsbaar” is dat weten we. Kwetsbaar in het
verleden, in het nu en kwetsbaar in de toekomst. Kwetsbaar wat betreft zijn
gezondheid, maar vooral kwetsbaar omdat hij afhankelijk is van anderen en dat
altijd zal blijven.
Dat maakt ons als gezin ook kwetsbaarder. Wij kunnen ons
gezin “draaiende houden” omdat we hulp krijgen. Hulp in praktische zin en hulp
op mentaal gebied. Hulp van professionals en hulp van familie en vrienden.
Want wat moeten we zonder de professionele
thuiszorg die 2 dagen in de week een paar uur Siem opvangt waardoor het
mogelijk is om beide te blijven werken. Want oh, wat heb ik het ook nodig om
“Juf?” te horen in plaats van “mama?”
En wat moeten we zonder de praktische pedagogische
gezinsbegeleidster. Zij die met ons meekijkt hoe de dagelijkse activiteiten,
die bij een gezin horen, goed te laten verlopen.
Maar vooral ook wat moeten we zonder de hulp van vrienden en
familie. Vrienden die een luisterend oor bieden. Vrienden die altijd klaarstaan
om Jorrit op te vangen en hem net wat extra aandacht geven. Vrienden die zorgen
dat een feestje ook echt even een feestje is. En vrienden die Ralph en mij een
paar dagen meenemen op skivakantie omdat we ook nog gewoon een stelletje zijn.
En de familie... en dan vooral de opa’s en oma’s...
Opa en oma die verder weg
wonen maar zonder problemen een paar dagen hier in huis komen oppassen zodat
wij met zijn tweeën een paar dagen weg kunnen (met en zonder Jorrit). Diezelfde
opa en oma die hier regelmatig een weekend komen logeren om mee te klussen in
huis en om te helpen de tuin aan te leggen.
En dan de “andere” opa en oma. Die
vlakbij wonen en regelmatig Siem “even” opvangen. Waar we de babyfoon neer
kunnen zetten zodat we even (of wat langer) weg kunnen. Waar Jorrit zomaar
binnen kan lopen en altijd welkom is. Opa die elk klusje meteen uitvoert. Oma
die met fruit komt, want “dat vinden ze zo lekker...”
Tja, als gezin zijn we ook best kwetsbaar… Dat werd de
afgelopen weken in één keer wel héél duidelijk. Oma werd met spoed in het
ziekenhuis opgenomen en even zag het er helemaal niet goed uit.
Nu zijn we twee
en een halve week verder, is ze uit het ziekenhuis ontslagen en gelukkig krabbelt ze weer op! Maar het besef is bij ons wel binnen gekomen…
Want hoe kwetsbaar Siem ook is...
En dat wij als gezinnetje kwetsbaarder
zijn…
Op dit moment is oma het
kwetsbaarst!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten