Twee weken geleden was het weer zover. Oud en nieuw stond
voor de deur. Nou heb ik verschillende jaren heel erg uitgekeken naar die dag.
Het ene jaar is voorbij en een nieuw (hopelijk beter!) jaar stond voor de deur.
Het komende jaar zou nu dan toch echt eens ons jaar worden!! Soms zelfs met
tranen over mijn wangen om 12 uur iedereen een goed nieuw jaar gewenst. Of
stiekem mijn tranen laten lopen bij 2 vredig slapende kinderen.
Maar wat kwam ik dan bedrogen uit. Soms was de maand januari
nog niet voorbij of we hadden een eerste ziekenhuisopname al weer achter de
rug. Was er na een jaar weer weinig groei zichtbaar bij
ontwikkelingsonderzoeken. Waren er lichamelijke onderzoeken die wezen op
afwijkingen wat vervolgens nieuwe aanpassingen in het dagelijks leven van ons
vroegen. En die duidelijkheid van de geneticus bleef ook maar uit. Nee, 2010
was toch ook niet “ons jaar” geworden. Zo ook voor 2011, 2012 en 2013…
Goed, na die jaarwisselingen was het “magische” er voor ons
wel af. Tijd voor realistischer gedachtes. Genieten van wat we “wel” hebben en
leven in het hier en nu. En van oud en nieuw… maken we gewoon een gezellig
feestje! Aangezien meer vrienden kinderen hebben bouwden we een feestje wat ook
voor de kinderen een feestje zou zijn. En zo zaten we 2 weken geleden aan de kinderchampagne,
pannenkoeken, knakworstjes, chips en ijs. Er werd gevoetbald, op de Wii gespeeld en een film gekeken. En om 12 uur stonden we met zijn allen buiten. Het vuurwerk
weerkaatste in de schittering van de kinderogen. Wauw, wat is het toch een
magisch feest!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten