Siem staat op het punt om na 5 jaar het KDC te verlaten.
Tijd om eens terug te blikken…
Ruim 5 jaar geleden (Siem was zo’n anderhalf jaar oud) werd
ons vertelt dat Siem te veel zorgelijk gedrag liet zien en zijn
ontwikkelingsachterstand wel erg groot was. De fysiotherapie en logopedie
zorgden voor onvoldoende vooruitgang en ze dachten dat er meer nodig was.
Daarnaast merkten wij dat de dagelijkse zorgen (veel ziek en slecht, moeizaam
eten) veel van ons vroeg, te veel…
Tijd om te gaan kijken bij een dagopvang speciaal voor onze
Siem. We kwamen het KDC binnen en Liesbet (destijds de directeur) heette ons
welkom. De warmte was direct voelbaar (en dan bedoel ik niet de tropische
temperatuur die er nu hangt;-)). Ja, als
we ons zorgenmannetje dan toch ergens moeten achterlaten dan is dit de plek!
In het nieuwe schooljaar kan Siem starten bij de
Ieniemienies. De eerste dag breng ik hem weg. Met tranen in mijn ogen rijd ik
naar Helmond. En met tranen over mijn wangen rijd ik weer alleen naar huis. Ons
kleine mannetje heb ik achtergelaten bij (hele lieve, betrokken en kundige, maar wel...)
ONBEKENDEN!!
Maar het vertrouwen groeit snel. De leidsters laten zien
Siem goed te leren kennen, goed voor hem te zorgen en Siem maakt stapjes in
zijn ontwikkeling. Ook de fysiotherapie en logopedie worden overgenomen door
specialisten op het KDC. Met een groot enthousiasme en hoge betrokkenheid wordt
er gewerkt met Siem.
Siem wordt ouder en zijn weerstand verbeterd. Hij is veel
minder ziek en het eten gaat ook steeds beter en gemakkelijker. Dat hij
lekkerder in zijn vel zit is ook zichtbaar op zijn snoet. Met een vrolijke
glimlach kruipt Siem in de rondte.
Als je fitter bent en lekkerder in je vel zit dan kan je je
natuurlijk ook beter gaan ontwikkelen. Dus met veel plezier wordt zijn persoonlijk
plan aangepast. Lopen, communiceren, taalbegrip vergroten worden de nieuwe
doelen. Gedreven wordt er met Siem gewerkt. Sommige doelen worden behaald en
sommige worden bijgesteld. Maar altijd wordt er gekeken naar wat Siem nodig
heeft en hoe daar zo goed mogelijk bij aangesloten kan worden.
En nu is het tijd voor een nieuwe stap. Wij moesten er nog
even aan wennen, maar Siem is er aan toe. Tijd voor een nieuwe uitdaging! Na de
zomervakantie gaat hij starten op de Emiliusschool. En vast en zeker zullen daar
ook weer hele gedreven, liefdevolle en betrokken mensen werken, maar het zijn
wel weer ONBEKENDEN…
En die ONBEKENDEN van 5 jaar geleden? Dat zijn voor ons hele
dierbare en geliefde personen geworden. Die “onbekenden” van 5 jaar geleden
zorgen ervoor dat we nu met vertrouwen deze stap durven te maken. Durven te
vertrouwen op het zullen ontmoeten van opnieuw fantastische mensen die voor
Siem (en ons) klaar zullen staan. En bovenal te durven vertrouwen op Siem!